تعيين دقيق موقعيت فك بالا در حين استئوتومي آن، از اهميت بالائي برخوردار است. امروزه براي تعيين موقعيت صحيح فك بالا از ارزيابي داده هاي باليني، راديوگرافي و كستهاي بيمار استفاده مي شود. پس از مدل سرجري، موقعيت تعيين شده توسط اسپلينت اكلوزالي به زمان عمل منتقل مي گردد. استتفاده از اين اسپلينتها، مي تواند با معايبي همراه باشد كه مهترين آنها عدم امكان تغيير موقعيت فك بالا از محل تعيين شده قبل از عمل، در حين عمل مي باشد. اما وسيله ساخته شده توسط اينجانب (IAS )، در حين عمل قابليت تنظيم داشته، به جراح اين امكان را مي دهد كه در صورت نيار، موقعيت فك بالا را نسبت به آنچه كه در قبل از عمل تعيين كرده است در هر دو راستاي قدامي و خلفي تغيير دهد. براي استفاده از اين ابزار، پس از قرار دادن كست فك بالا در موقعيت صحيح، خمير آكريل بر روي دو سطح فوقاني و تحتانيIAS قرار داده مي شود و رابطه اكلوژن ثبت مي گردد. در زمان جراحي، پس از استئوتومي فك بالا، IAS بر روي سطح اكلوزال دندانهاي پائين قرار داده شده، با نشاندن دندانهاي فك بالا بر روي سطح فوقاني IAS ، فك بالا در موقعيت تعيين شده در طي مدل سرجري قرار خواهد گرفت. در اين زمان جراح مي تواند موقعيت قدامي-خلفي فك بالا را بر اساس شاخص هائي چون موقعيت لب بالاو رابطه لب و بيني ارزيابي نمايد. در صورت نياز به تغيير موقعيت، جراح مي تواند با چرخاندن دسته چرخنده، فك بالا را به موقعيتي جلوتر يا عقبتر جابجا نمايد.

پيوند استخوان يك عمل جراحي است كه جهت جايگزيني استخوان از دست رفته انجام مي گيرد. شيشه هاي زيست فعال گروهي از مواد زيستي برپايه سيليسيم هستند كه بخاطر زيست فعالي آنها و توانايي اتصال به استخوان وتشكيل لايه هيدروكسي آپاتايت روي آنها شناخته مي شوند. استرانسيم قابليت درمان پوكي استخوان، افزايش ساخت استخوان و كاهش از دست رفتن استخوان را دارد.همچنين مشخص شده است كه استرانسيم در غلظت كم باعث افزايش فعاليت آلكالين فسفاتاز و استخوان زايي مي شود. همچنين كبالت با ايجاد هايپوكسي نقش موثري در بيانHIF و رگ زايي دارد. رگ زايي فرآيند بسيار مهمي در ترميم استخوان است. دو عنصر كبالت و استرانسيم در كنار يكديگر و در ساختار بايوگلس ميتوانند فرايند ترميم استخوان را بهبود بخشند.

اختراع حاضر، وسيله اي براي جا اندازي شكستگي هاي مايل فك تحتاني، در زمينه پزشكي مي باشد. تا پيش از اين جهت جا اندازي شكستگي هاي فك تحتاني از تكنيك Lag Screw استقاده مي شد كه بدليل عدم قرارگيري دقيق قطعات شكسته بر روي يكديگر و وجود فاصله بين قطعات، ممكن است ترميم با تاخير و يا حتي مشكل مواجه مي شد. لذا با طراحي اين ابزار جديد، اين امكان فراهم شد كه قطعات شكسته با كمترين فاصله از يكديگر قرار گرفته و با بهبود پايداري وضعيت قطعات شكسته نسبت به يكديگر در طول دوره درمان، ترميم و بهبود سريعتر اتفاق افتد. از ديگر خصوصيات برجسته اين ابزار فرم طراحي آن مي باشد كه جايگذاري و خارج كردن آن را تسهيل مي كند.